Achtergrond

Binnen deze context ontwikkelt de kunstenaar een nieuwe video-installatie waar ze de mythologische figuur van de Raaf als de protagonist naar voren brengt. De Raaf wordt geïntroduceerd als een wezen dat in een dubbele wereld leeft: het vliegt door ramen en deuren en kan op die manier tussen de buiten- en binnenwereld navigeren. Evenzo is deze dualiteit aanwezig in de manier waarop het dier wordt geïnterpreteerd: het kan worden gezien als een echte vogel (realiteit) of als een metafoor (fictie). Kersten gebruikt de figuur van de Raaf ook als leidmotief om te speculeren over concepten als Stone Tape Theory en Place Memory. Beide concepten bouwen op het idee dat sommige gebouwen ontvankelijk zijn voor de energie die wordt geproduceerd door traumatische of emotionele gebeurtenissen binnen haar muren, die ze vervolgens registreren en opslaan. Dit animistische idee speculeert dat de omgeving kan praten of zelfs voor ons kan zorgen als we naar ze luisteren.

 ‘Toen ik op zoek was naar een manier om het verhaal van een ruimte te vertellen, raakte ik steeds meer geïnteresseerd in de figuur van de Raaf om het werk een niet-menselijke aanwezigheid te geven en de hiërarchie tussen objecten, dingen en mensen te verwerpen. De Raaf is een vogel met sterke symbolische connotaties; ze worden vaak geïnterpreteerd als een voorteken, verbonden met tragedie en duisternis – of gezien als geesten uit de bovennatuurlijke wereld. Het is minder algemeen bekend dat het zeer intelligente en sociaal geavanceerde dieren zijn, die vaak in familieopstellingen en rouwrituelen leven.’

Kersten onderzoekt hoe symboliek ontstaat in de nasleep van verlies, daarbij voortbouwend op het idee dat er een archief van kennis is opgeslagen door de niet-menselijke getuigen van ons leven. Wanneer het leven door een rouwproces wordt ontregeld, hebben mensen de neiging om betekenis te lezen in verschijningen uit de natuurlijke wereld en op die manier te geloven dat het leven nog steeds houvast biedt. In Constant Companion mogen meerdere interpretaties naast elkaar bestaan​​ en wrijving tussen symboliek en realiteit creëren. Door een huiselijke omgeving te gebruiken als achtergrond voor een verdraaide fabel, wordt de aandacht gevestigd op hoe het huiselijke is bedoeld om te voldoen aan onze behoefte aan bescherming, comfort en bevestiging, maar dat deze ruimte vaak multidimensionaal is en een veelvoud aan verhalen en emoties kan bevatten.