Titel: Remixing time through bodily poetics
Kunstenaar: Raffia Li

· Als je aan een richting denkt, ligt de toekomst dan voor of achter je?
In gebarentalen met een Europese oorsprong bevindt het verleden zich achter het lichaam en de toekomst ervoor, maar in andere talen, zoals de Urubu-Ka'apor gebarentaal in Brazilië, is het juist andersom. Hier wordt het verleden beschouwd als iets zichtbaars, terwijl de toekomst onbekend is en daarom uit het zicht bestaat.

· Denk nu eens aan je favoriete seizoen. Maar kies je uit vier seizoenen of uit meerdere? 
Raffia Li groeide op met 24 seizoenen per jaar en hun favoriete seizoen is Guyu; Graanregen. Het gezegde van dit seizoen is: De regen baart alle granen.

"Als ik aan tijd denk, denk ik aan de rivier bij de tuin van mijn grootmoeder Qin. Hij strekt zich uit in mijn lichaam als een oneindige omhelzing. Een voortdurende regulering van de tijd desoriënteert mijn lichaam, omdat tijd doet alsof ze bestaat zonder betrekking te hebben op mijn lichaam, of welk lichaam dan ook. Dus zoek ik elders, naar andere tijden, met andere lichamen, waar tijd niet bestaat, of het idee van tijd dagelijks wordt uitgedaagd.

Een kapitalistisch besef van tijd is productief, efficiënt en uitsluitend doelmatig voor het eigen systeem waar het voorrechten biedt aan de enkeling en toegang tot deelname, middelen, talen en verbeelding beperkt houdt.

Performances zijn altijd onderhevig aan tijd, en daarom werk ik graag met performance in relatie tot het lichaam - het gehandicapte, queer en/of gekleurde lichaam - wiens relatie met tijd complex is, bijna te complex om te beschrijven in woorden. Er zijn geen talen die duidelijk genoeg zijn om deze lichamen en hun positionering en relatie met de tijd te bevatten. Dus bewegen we naar de poëzie van het lichaam waarin we een remix van tijd maken. 

Probeer nu eens een aanraking te bedenken waarvan je zeker weet dat de tijd niet bestaat. Daar zal ik je ontmoeten.”