Kwinnie Lê, The land of the tattooed: ungodly beasts
residency: 17 januari - 8 februari 2024
opening: vrijdag 9 februari, 16.00-18.00 uur
met collectief ritueel pigment malen en storytelling door Joe Patty-Sabandartentoonstelling: 10 februari - 9 maart 2024
finissage evenement: 8 maart: 15:00-19:00 uur
15:00 uur - deuren open
16:00 uur - performance met Nash Caldera
17:00 uur - performative dinner met Fileona Dkhar
19:00 uur - eindeprivé sessies: 3-6 maart (op afspraak)
SUNTIPEDE, met Nash Caldera
deelname via email: suntipede@gmail.com
Tijdens hun residentie bij Hotel Maria Kapel onderzoekt kunstenaar Kwinnie Lê de manier waarop tattooagetradities zijn uitgewist tijdens koloniale overheersingen. Dit wordt versterkt door de voortdurende 'demonisering' van tatoeage praktijken, ook in de jaren ver na de kolonisatie. Met The land of the tattooed; ungodly beasts bevraagt Kwinnie de plaats van deze tradities en mythologieën in onze huidige wereld.
Een installatie van hangende wandtapijten bedekt met semi-fictieve geschriften zal de arena vormen voor ontmoetingen, performances en besloten tatoeagerituelen met gast-deelnemers Joe Patty-Sabandar (traditionele tatoeëerder), Fileona Dkhar (beeldend kunstenaar) en Nash Caldera (beeldend kunstenaar), waarin ze hun culturele erfgoed en de manier waarop het is uitgesloten van de moderne tatoeage-industrie onderzoeken.
Land van de getatoeëerden
Met The land of the tattooed; ungodly beasts presenteert Kwinnie Le een installatie waarin zij de koloniale geschiedenis achter tatoeages blootlegt. De hangende doeken zijn bedekt met patronen en afdrukken van houtsnedes die Kwinnie tijdens de residency heeft gemaakt. Sommige van deze symbolen en patronen zijn gebaseerd op de Đông Sơn drum en zijn nog steeds te vinden in Vietnam, op poorten, meubels en ornamentele objecten.
The land of the tattooed is een semi-fictieve staat die zijn naam ontleent aan de historische staat Vietnam: Văn Lang, wat ruwweg vertaald ‘het land van getatoeëerden’ betekent en waar iedereen van top tot teen bedekt met tatoeages. Deze overlevering integreert Kwinnie in de installatie, waar de hangende doeken bedrukt zijn met een semi-fictief alfabet dat een samensmelting is van het Latijnse alfabet, het alfabet dat Kwinnie Le dagelijks gebruikt (Engels, Vietnamees en Nederlands), en voorouderlijke patronen die toentertijd werden getatoeëerd.
De doeken hangen in een spiraal en bieden gedurende de tentoonstelling een veilige plek waar mensen kunnen samenkomen en waar rituelen kunnen plaatsvinden - in de vorm van ontmoetingen, performances en besloten tatoeage rituelen met gast-deelnemers zoals Joe Patty-Sabandar, een Molukse traditionele tatoeëerder woonachtig in Hoorn.
Goddeloze beesten
De titel Ungodly Beasts verwijst naar een specifieke vorm van mensentuinen: de tentoonstellingen van tot slaafgemaakte getattooeerde mensen uit de koloniën die wijdverspreid waren tot laat in de negentiende eeuw in Europa en Noord-Amerika. Hoewel deze specifieke vorm populair werd vanaf de 18e eeuw na de tentoonstelling in Londen van een Filipijnse man genaamd Jeoly, leid het oudst gevonden documentatie naar Den Haag (en Antwerpen) in de 16e eeuw, waarin een Inuit vrouw werd bestempeld als 'goddeloos beest’. Als eerbetoon aan deze vrouw heeft Kwinnie een klein altaar in de kapel gebouwd om haar te herdenken.
Kwinnie Lê is een kunstenaar, onderzoeker, dichter en gedaanteverwisselaar die werkt op het snijvlak van lichaam en taal. Door hun vermogen om tegelijkertijd toe te laten en uit te sluiten, hoopt Lê tegennarratieven te versterken terwijl deze uitsluitingen nog steeds te erkennen zijn als onlosmakelijk verbonden met geweld. Toch kan er nog steeds een verhaal van overleving worden verteld. Lê onderzoekt momenteel de heropleving en (her)inscriptie van traditioneel tatoeëren en houdt zich bezig met semi-fictieve verhalen als een vorm van kritische speculatie. Door te vertrekken vanuit mythologie, folklore en mondelinge geschiedenissen, plaatst hen voorouderlijke tradities in het hedendaagse stadsleven. Het werk van Lê heeft tot doel de kracht van perceptie in twijfel te trekken en verhalen van classificatie opnieuw te hechten.
Mogelijk gemaakt met hulp van: Mondriaan Fonds, Gemeente Hoorn, CBK Rotterdam